986. Zwabiony na czapkę

  Sądziłem, że wraz z moim Olbrzymowym wiekiem stałem się bardziej asertywny. Niestety wciąż błądzę:) Pomyliłem się i kolejny raz uległem Pańci, która wykorzystała moją słabość do żarłoczkiewiczowania i konsumpcji😉 Dałem się omamić jej obietnicom skosztowania trzech rodzajów smakołyków, ale...nie za nic.  Podeszla mnie podstępem i w zamian za dodatkowe kocie rarytasy, miałem zgodzić się na tzw.”sesję w letniej czapce”, gdyż  i tu cytat: „ bo kotek wygląda w niej ślicznie i śmiesznie”. Z pozoru kociomptomitacja, ale po zastanowieniu się nie takie rzeczy już się działy w moim Ursusikowym życiu😎 W czym to ja już się tu nie pokazywałem? A to w berecie, a to czapkach zimowych, chustach, muszkach, a kociomoda w moim seniorskim wieku niekoniecznie musi mi zaszkodzić. Pomyślałem, że jakoś to przeżyję i zwabiony smakołykami- zgodzilem się! A oto efekt naszej współpracy: ( tylko dlaczego Ludziowaci się podśmiechiwali?)

Przy końcu „sesji” śledzący mnie telefon Pańci, zaczął mnie usypiać. Pozowanie do niego to naprawdę ciężka praca. Oczywiście harówka spankowa w koszyku to inna historia, ale co by było, gdyby Pańcia wyjęła aparat? Najważniejsze, że dałem radę, a mój pyszczek mógł delektować się dodatkowymi smakołykami.

😉