931. Ogródkowo

  Ludziowate żyją swoimi sprawami, a my naszymi kocimi. Pańcio ma się raz lepiej, raz gorzej, ale będzie dobrze. Zanim trafił do szpitala, a wiedział, że będzie chwilowo osłabiony, w lipcu Człowiekowate skupiły się by zdążyć zrobić porządek z ogródkiem. Co prawda kilka rzeczy jeszcze trzeba dokończyć, jak jakieś meble, parasol i jakaś dodatkowa roślinność, ale najważniejsze, że są już trawka i płytki. Te okropne dawne cegły wymazaliśmy już z głowy. O wydatkach Ludzie nie chcą nawet pamiętać, ale najwięcej kosztowało ich to, czego właściwie nie widać. Chyba przeważnie tak bywa. Tymczasem dla nas rewelacja! W końcu można się wylegiwać, podjadać trawkę i korzystać z ogródka. Ale nie obyło się bez problemów, które sam Ludziom napędziłem, postanowiłem wykorzystać moment i....cdn;) 

Ach Olbrzymie! 

😄 

930. Pańcio chory

  Urlop się skończył, ale dla Pańcia trwa dalej. Tym razem nie żaden wypoczynkowy. Pańcio był w szpitalu i teraz dochodzi do siebie w łóżeczku. Pomagamy mu, ile możemy. Osłabł na tyle, że trudno uwierzyć. Nigdy go takim nie widzieliśmy, łącznie z Ludziowatą. Miał operowany nosio, oddycha przez usta, trudno mu się połyka płyny, więc Pańcia kroi mu jabłka w kosteczki. Zauważyłem, że ostatnio bardzo zdrabnia słowa, kiedy mówi do gorączkującego Człowiekowatego. W ogóle nasza Właścicielka nie może się skupić i nie zagląda do bloga, a przecież w naszym kocim życiu zawsze coś dzieje. Brzuch ją boli ze stresu, po nocach-na ile może- czuwa na Pańciem, czasem nawet popłakuje ze wzruszenia, chodzi niewyspana, a przecież musi wychodzić z domku. Powtarza nam przed każdym wyjściem, byśmy się opiekowali Ludziowatym. My widząc całą domową sytuację, bierzemy sprawy we własne łapki i poprawiamy humory naszym Ludziom poprzez mruczanki i tulonko. Ja pozwalam sobie na małe łobuzowanie :) 

Niebieściuch cały czas na posterunku!

Sprawdza, jak się ma również ręka Pańcia po wenflonie, nawiasem mrucząc często głaszcząca nasze futrzaste grzbieciki! 

:)