Każdy kotowaty powinien mieć jakąś tajemnicę. A jeśli jej jeszcze nie znalazł, powinien jak najszybciej to zrobić. To powinna być kwestia czasu. Do tej pory wspominam potajemne wyjazdy do Los Mufasos i Kotonolulu, pędzlowanie niezliczonych ilości jedzenia, podprowadzanie łapą zawartości miski Niebieściucha, gdy nie patrzył. Ale zarówno Mufasa jak i ja mamy coś, co nas łączy. W naszym przypadku, do jednych z takich sekretów należy dział ksiąg zakazanych, który skrupulatnie ukrywamy przed Ludźmi w podziemiach tunelu za kanapą lub w koszyku pod podusią. Co prawda Ruska interesuje nierzadko inna tematyka, jak zarządzanie i władza absolutna, ale koło tego działu, o którym za chwilę wspomnę, trudno przejść obojętnym. To kulinaria! Gdy zostaliśmy sami w domu, postanowiliśmy przestudiować pewną książkę pt. „Kuchnia polska”. Pozycja ta szczególnie dla mnie wiele znaczy, porusza me maine coonowe serce, a właściwie żołądek. Tyle przepisów na kocie życie, że pędzelki małe.
-Niebieściuchu, zobacz na ile sposobów można przygotować mięsko, drób, rybkę, spójrz na te przekąski!😆
-Olbrzymie, pomruczałbym, że się kociompromitujesz tym obżartuchowaniem, ale rzeczywiście futerko staje dęba na widok tych pyszności.
-Mufaso, tak powinieneś mruczeć zawsze. Popatrz na te paszteciki, śledziki, mniam...A ciekawe, czy i gdzie są myszki i inne gryzonie?
Nasze ulubione rozdziały...
Symfonia smaków!
Gdy zatonęliśmy w jej lekturze, nie przewidzieliśmy, że sytuacja nieco wymknie się spod kontroli. Pańcia, która nie wiadomo kiedy zjawiła się w domku, po cichutku zbliżała się w naszym kierunku. Wtedy zostaliśmy nakryci, a książka skonfiskowana. -A co to za czytanie?- zapytała i sama zaczęła przeglądać. Hmm, bardzo interesująca pozycja futrzaki, Wy to macie gust czytelniczy. Podejrzewam, że to sprawka Ursusiczki, bo kto inny tak wielbi konsumpcję.😆
W efekcie nasza tajemnica przestała nią być, ale mamy inne książki, o których Ludzie nic nie wiedzą i się nie dowiedzą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz