-Że niby poruszam się w żółwim tempie? Że niby już nie uaktywniam się na stare lata? Coś Ty tam na mnie namruczał Ursusie?
-A co niby jest inaczej? Odpoczywasz Mufaso całe dnie, jak nie w łóżku, to na posłanku albo kanapie. Czasem Twoim jedynym ruchem jest droga pomiędzy spankiem a jedzeniem.
-To Ci pokażę, że się mylisz. Wyszedłem sam z własnej woli do Krainy Garażów, aby Tobie i Pańci potowarzyszyć! Wyszedłem też na trawkę, aby pogrzać futerko! I sprawdzić pomidorki i inne rośliny.
-Phi! Ogrodnik się znalazł!
-Że niby co Wam się nie podoba w żółwim tempie? Futrzaste seniorskie łobuzy i gagatki!
😄
Witajcie Kochani, dawno nie zaglądałam na blogi i teraz zaskoczył mnie fakt, że wy już starsi Panowie jesteście! Zmartwiłam się bo wyglądacie na chorych, podobnie jak Miluś w ostatnich latach :( Dużo sił wam życzę i lepszego zdrowia, trzymajcie się kochane Futrzaki! Pozdrawiam, elaja
OdpowiedzUsuńDzień dobry Pani Elaju! To prawda postarzeliśmy się, a Mufi to taki dziadziuś. Obaj schudliśmy, ale apetyt nam sprzyja. Ja trzymam się po „ japońsku”, czyli jako tako:), wciąż łobuzuję i pędzluję miski, ale Mufasa jest w gorszej formie. Znacznie zwolnił, dopadł go koci artretyzm i nawet zaczął kuleć. Wcina jedzonko, ale potem dużo odpoczywa. Każdy miesiąc życia to dla niego jakiś sukces. Nigdy nie wie, czy wróci od Pana Weta. Pańcia już nie popłakuje, po dwóch miesiącach pogodziła się, choć zapewne w dniu naszych przejść na drugą stronę Mostu, znowu zapłacze. Ale póki co, jeszcze żyjemy, więc musi być wesoło. Pozdrawiamy Panią! Starszy Pan Ursusik i Dziadziuś Mufasio.
UsuńOraz Pańcia.