644. Olbrzymo Magistro :)

  Mój tzw. seniorski wiek prawie wytrącił mnie z równowagi. Prawie, bo szybko wziąłem się w garść i postanowiłem, że nie dopuszczę, aby przemijający czas stawał na drodze w osiągnięciu kolejnych rzeczy w moim Olbrzymowym życiu. Choć moi Ludzie nazywają mnie najmłodszym 46-latkiem świata i nie pozwalają mi zapomnieć, że tak naprawdę młodość tkwi we mnie na zawsze, to nutka kociorefleksji pozostała. Nie mam zamiaru jednak się smucić, przecież Pradziadzio Pavarotti i moja Mama Emilia nie życzyliby sobie, abym rozpaczał. Właśnie dla nich i dla samego siebie zawziąłem się i w końcu dokończyłem to, co rozpocząłem kilka lat temu. Obroniłem dwie prace kociomagisterskie, uzyskując tytuł Olbrzymowego Magistra! Zmotywował mnie również Mufasa, a to, że w moim wieku już dawno mógł się pochwalić: profesurą z kociomedycyny, tytułem italianisty bez znajomosci j. włoskiego, ale za to włosków:), masażysty i specjalisty od kociofryzjerstwa, to uznałem, że wstydem byłoby gdybym zaprzepaścił moje postanowienia. Co prawda na swoje usprawiedliwienie pomruczę, że włożyłem spory wkład w rozwój kociotechniki za sprawą pilotów wpływających na podświadomość człowieka oraz nad żółto-czerwonym przyśpieszaczem kocich piłeczek elementarnych, mającym na celu przejęcie kontroli nad czasem, a to kosztowało mnie przerwę w studiowaniu. Poza tym kociomoda, kociopłyta, liczne osiągnięcia w pędzlowaniu misek na czas nie mogą przeciez zostać przeze mnie pominięte. Studiować można w każdym wieku, ale skoro już zacząłem, dobrze byłoby wszystko podsumować.

I tak oto po zdaniu końcowych egzaminów stałem się podwójnym Magistro:), uzyskując tytuł mgr żarłologii stosowanej na Kociarvardzie oraz mgr specjalisty w pędzlingu na czas Kociej Akademii Wychowania Kociofizycznego ( KAWK) w Kotonolulu. Pierwszą pracę zadedykowałem Niebieściuchowi i moi Ludziom, choć Pańcia i Pańcio nic o tym nie wiedzą, a drugą Pradziadziowi Pavarottiemu i Mamie Emilii, którzy zza drugiej strony Tęczowego Mostu na pewno są ze mnie bardzo dumni.

:-)