Podczas obserwowania świata przez okno zauważyłem, że na parapecie mam mniej miejsca, niż zazwyczaj. To wina drugiej szopki, która- choć inna od tej głównej- również przyciąga mój maine coonowy wzrok. Przyglądając się jej, znowu nie dało się nie zauważyć przedstawicieli wołowatych i koniowatego. Powinienem się już pogodzić z ich obecnością, gdyż tylko tracę nerwy na coś, na co nie mam wpływu. Z drugiej strony niczego nie obiecuję, gdyż czuję, że coroczne czubienie się z parzysto i nieparzystokopytnymi to niezła frajda i powoli tradycja, dzięki którym moja kocioosba się nie nudzi. A mnie nuda nie interesuje, zawsze musi się coś dziać. Tymczasem w szopce brakuje jeszcze kogoś, czyli Trzech Króli. Spojrzę i sprawdzę, czy Gwiazda Betlejemska już im wskazuje drogę….
A co ja słyszę?
-Uwaga, alert! Intruz o ogromnej, futrzastej posturze z pędzelkami na uszach i o wąsatym licu próbuje władować się do naszej szopki. Nie wiadomo, co zamierza, może chce ją zniszczyć albo wyrzucić nas wołowatych i koniowatego? Stwórca patrzy Kocurze!
-Nic nie zamierzam psuć!
😉
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz