679. Wizyta u weterynarza

   Zamiast świętować Dzień Zwierząt 4 października, nasi Ludzie podstępem zabrali nas do lecznicy weterynaryjnej. Piękny prezent! Hmm. Że niby wystawili kociorvette i coś w niej sprawdzali, a tymczasem my odziani w szelki- w nadziei na spacerek, zostaliśmy umieszczeni w środku naszego kociego pojazdu. Co prawda mnie przejażdżka nie przeszkadzała, bo traktuję ją jako kolejną przygodę, ale Niebieściuch mógłby sobie darować. Bo ile można słuchać jego śpiewania z cyklu lamenty Mufasy? Na wizytę musieliśmy jednak się stawić. Ten jeden raz w roku Rusek powinien już wiedzieć, że to tylko szczepienie i badanie kontrolne. Szczęśliwie okazało się, że jesteśmy zdrowi, nie ma u mnie żadnych problemów z zębami, jak poprzednio. Wagowo Rusek nic nie przytył i nic nie schudł, całe 4.36 kg, no proszę jak się dobrze trzyma. Waga pode mną pokazała 8.26kg, a to mój rekord! Ludziom ulżyło, bo ten rok należał do trudnych, schodziłem nawet do 7kg, a to ponoć w moim przypadku trochę mało i nazywali mnie Chudym Ursusso. Pan weterynarz zapewnił ich, że nie ma mowy o żadnej nadwadze i niedowadze, a potem w ogóle pochwalił nasze kocioosoby zarówno pod względem wyglądu, jak i charakteru. Dołączyła jeszcze inna Pani asystentka, która nie mogła oderwać od nas oczu, co chwilę głaskała nas po głowach. Eee, znam już te zachwyty, na których dźwięk moje pędzelki stają dęba. Ale bardziej mnie interesowało, co znajduje się w tych wszystkich pomieszczeniach lecznicy i gdyby nie smycz, to pozwiedzałbym sobie.

A potem podróż z powrotem. Nasz Szofer Pańcio ruszył z kopyta ;) A Pańcia tuż za nami, tradycyjnie już naśmiechująca się z nas hmm

 Pańciu i Ty przeciwko mnie? Mufi-Mufasa.