piątek, 25 stycznia 2008

45. Skąd się wzięły zwierzęta domowe?


Skąd się wzięły zwierzęta domowe?
    Adam rzekł: „Panie, kiedy żyłem w Ogrodzie, przebywałeś ze mną codziennie.Teraz już Cię nie dostrzegam. Jestem samotny i trudno mi pamiętać o Twojej miłości“.
    A Bóg rzekł: „To drobiazg! Stworzę ci towarzysza, który będzie z tobą stale, i który będzie odbiciem mojej miłości do ciebie, tak że będziesz mnie kochać nawet jeśli nie będziesz mnie widział. Niezależnie od tego,jak bardzo samolubny, dziecinny  lub pozbawiony miłości będziesz, ten nowy towarzysz zaakceptuje cię takiego jakim jesteś  i będzie cię kochał tak jak ja, niezależnie od wszystkiego“.
    I Bóg stworzył nowe zwierzę, by było towarzyszem Adama. I było to dobre. I Bóg był zadowolony. I nowe zwierzę było zadowolone, że może być z Adamem i merdało ogonem. A Adam powiedział: „Panie, już nadałem nazwy wszystkim zwierzętom w Królestwie Pańskim   i nie mogę wymyślić  dla tego nowego zwierzęcia“.
    A Bóg rzekł: „Nie ma problemu, gdyż stworzyłem to nowe zwierzę, by było odbiciem mojej miłości do ciebie. Jego imię będzie odbiciem mojego imienia
  i będziesz nazywał je Pies“.
    I Pies zamieszkał z Adamem  i był mu towarzyszem  i kochał go.
    I Adam został pocieszony. I Bóg był zadowolony. I Pies był zadowolony i machał ogonem.
    Po pewnym czasie zdarzyło się, że anioł stróż Adama przyszedł do Pana i rzekł: „Panie, Adam stał się zarozumiały. Stąpa wyniośle i stroi się jak paw  i oczekuje adoracji. Pies rzeczywiście pokazał mu, że jest kochany, ale chyba aż za dobrze“.
I Pan rzekł: „To żaden kłopot! Stworzę mu towarzysza, który będzie z nim zawsze  i będzie widział go takim, jakim jest w rzeczywistości. Ten towarzysz będzie mu przypominał o jego ograniczeniach, tak by wiedział, że nie zawsze jest godny uwielbienia“.
    I Bóg stworzył Kota, by był towarzyszem Adama. A Kot nie był posłuszny Adamowi.
    A kiedy Adam spoglądał w oczy Kota, przypominało mu to, że nie jest koroną stworzenia. I Adam nauczył się pokory.
    I Bóg był zadowolony. I Adam był zadowolony. I Pies był zadowolony.
    A Kot... i tak nie dbał o to wszystko.

tłum. HARY

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz