niedziela, 27 stycznia 2008

47. Filemoncia

    Czasami zdarza mi się wspomnieć na blogu o Filemoncii. Pomyślałem, że nie każdy przecież może wiedzieć kim Ona jest. A pisać o Niej można naprawdę wiele i pewnie nie ograniczę się tylko do jednej notatki. Jestem Jej to trochę winny, bo po pierwsze: dzięki Niej moi Państwo pokochali Koty, a po drugie: trudno  będzie mi opisywać dalsze przygody, jeśli wcześniej nie  przybliżę Wam kociej osobistości, jaką jest Biała Dama.     Dla mojej Pani Filemoncia, dla mojego Pana Fildegarda, dla Mamy mojej Pani Filomena. Zgodnie z "zasadą trzech kocich imion" nie ma odstępstw i w Jej przypadku.;) Dla niewtajemniczonych polecam ten WIERSZ.
    Prawdziwe imię tej pięknej, dostojnej kociej Hrabiny, brzmi Fluffy. Mieszka niedaleko nas, po sąsiedzku, a jej właściciel, często nie bedący w domu, pozostawia jej otwarte okno, aby mogła przechadzac się na godzinnych spacerkach w samotności,  po swoim słynnym Szlaku....
    Jednak zanim  moi Państwo dowiedzieli się o Filemoncii wiecej, zanim poznali Jej właściciela, myśleli, że to kot bezpański. A ponieważ odwiedzała nas niemal codziennie, trzeba było ją jakoś nazywać. 
    Znowu będę się posiłkował zapiskami mojej Pani, w których na szczęście pisała o Niej. Ja nie miałbym ani siły, ani tyle informacji o Kotce, gdybym nie znalazł pamiętnika mojej Pani....

    " Był styczeń 2005 roku. Tamtego dnia myłam podłogę w pokoju dziennym. Mimo że był styczeń, mroźno nie było, postanowiłam więc otworzyć drzwi tarasowe, żeby podłoga szybciej wyschła.
     Zeszłam na dół, żeby zanieść wiadro z wodą, gdy nagle usłyszałam czyjeś kroki na górze. Prędko pobieglam do pokoju dziennego, żeby zobaczyć , co się dzieje, gdy przed oczami mignęło mi “coś” białego i włochatego. Zobaczyłam kota. Dużego, z pieknym futrem i długim ogonem. Kot się wystraszył, gdyż usłyszal moje kroki, a ich hałas wyrzucił go z naszego mieszkania. Powstało lekkie zamieszanie. Nie wiedziałam, jak zareagować, czy wyprosić, czy zaprosić, (wtedy koty były mi obojętne, nie zauważałam ich tak jak teraz). 
Zapytałam więc te białe stworzenie :"co kotek chciał?", gdyż uznałam, patrząc na jego gabaryty,że to ON, a nie ONA. A śliczne niebieskie oczka spojrzały na mnie i usłyszałam kocią odpowiedź "miauuuu". 

    
     Byłam pod wrażeniem urody tego kota, gdyż wcześniej na żywo nie mialam do czynienia z takowym, ani też podobnego nie widziałam. Pomyślałam początkowo, że ten kot jest z ulicy, ale ktoś z naszych znajomych wykluczył to. "To niemożliwe, żeby taki rasowy kot nie miał domu"-powiadano. 

   

 Dlaczego Filemoncia, skąd takie imię, skoro nazywa się Fluffy? 

    Po kilku dniach, a konkretnie w którąś niedzielę stycznia 2005, kiedy wróciliśmy z kościoła, biały kot, bo długo jeszcze myśleliśmy, że to kocur, siedział na naszym tarasie. Kiedy zauważył, że przyszliśmy do domu, bez obawy, podbiegł, prosząc o wpuszczenie do środka. Bardzo się cieszył.
    I wtedy się zaczęło, powiedziałam, że ten kot przypomina Filemona z bajki- naszych lat dzieciństwa. Ale tylko z wyglądu, jak się później okazało. I tak zostało, biały kot został nazwany Filemonem, aż do dnia (maj 2005), w którym spostrzegliśmy :-), że to KOTKA. Wtedy musiało ulec zmianie imię Białej Hrabiny z Filemona na Filemoncię;)

     
 

Potem otworzyliśmy drzwi. Filemoncia po obwąchaniu i zapoznaniu się z terenem naszego pokoju dziennego, ostrożnie weszła do środka. A czym 
bardziej znała nas i nasz dom, tym  bardziej częściej w nim gościła, jednocześnie przepędzając każdego kociego gościa, (bo inni sąsiedzi również mają koty). Oznaczyła nas, czyli  noskiem obtarła się o nasze ręce, nogi, ogólnie wszyskie przedmoty na jej drodze, żeby być pewną, że teraz jesteśmy już jej. 
    I tak się zaczęło. Potem to już nasza przyjaźń z Filemoncią rozwijała się bardziej intensywniej, do tego stopnia, że u nas nocowała, spędzając u nas sporo czasu i co gorsza dla jej pana, wolała być z nami, aniżeli z nim. Kiedy nas nie zastała, czekała na murku lub naszym parapecie. Zaczęłam kupować jej jedzenie, dokarmialiśmy ją, zastanawiającsię, czy ona ma właściciela i dom, czy jest z ulicy. Ale okazało się, że mieszka tuż obok, gdyż któregoś wrześniowego dnia  2005 odwiedzajac nas, miała na szyi obróżkę z imieniem
i telefonem. I stąd wiemy, że ma na imię Fluffy.
    Potem, jak poznamy bliżej Filemonię, jej imię będzie przybierało różne formy, np. Fildegarda na cześć jej hrabiowsko-markizowego bycia;-)"

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz